Annem Sebahat Tüccar 81 yaşında. Sekiz çocuğunu büyüttüğü Yazır köyünde tek başına yaşıyor.

O büyük ailemizin bir zamanki yuvası gibi sokağımız da artık tenha. Evlerin neredeyse yarısı terk edilmiş. Geri kalanlarda ise hayli yaşlanmış son sakinler barınıyor. Annem kişiliğiyle, sevecenliğiyle, saygınlığıyla hem sokağımızın hem ailemizin çınarı olmaya devam ediyor.

Benim gibi çocukluk arkadaşlarım da sadece kısa ziyaretler için ya da düğün, bayram, cenaze gibi nedenlerle birkaç günlüğüne anılarımızın mekanlarına geri dönüyoruz. Büyüdüğüm evi, her köşesinde anılarım olan sokağı fotoğraflamaya karar verdikten sonra bu terk edilmiş haliyle yüzleşmek beni endişelendirdi.

Sadece benim köyüme değil, Denizli'nin hangi köyüne giderseniz gidin aynı manzarayla karşılaşıyorsunuz.

Evlerimizle, sokaklarımızla birlikte anılarımız, hafızamız yok oluyor.