Beypazarı bizim için sadece turistik bir ilçe değil, sık sık gittiğimiz, değişimini izlediğimiz bir yer. Şehre her gittiğimizde eski çarşıdaki bir atölyenin daha kapandığını, bir esnafın daha eksildiğini görüyoruz. Bir gün Beypazarı Kent Tarihi Müzesini ziyaret ettik. 1928’de okul olarak yapılan bina, 1997’de belediye tarafından el sanatları müzesi olarak düzenlenmiş. Müzedeki düzenlemelerden biri semerci Mustafa Atıcı’ya ait.

Beypazarı’nda hala çalışan semercilerin izini sürmek için harekete geçtiğimizde karşımıza İbrahim Usta çıktı. Elli dokuz yaşındaki İbrahi Atıcı, mankenini gördüğümüz Mustafa Usta’nın oğlu. Mesleği babasından öğrenmiş, kırk dört yıldır çalışıyor.

Babasının zamanında şehirde on bir tane semerci varken şimdi sadece kendisi kalmış. Eşek ve katır sadece dağ köylerinde, o da az sayıda kullanılıyor. İbrahim Usta geçimini daha çok hırdavat malzemeleri satarak sağlıyor.Eşi Amile Hanımla iki kız çocukları ve iki torunları var. Semerci İbrahim Usta aktif bir sosyal medya kullanıcısı ve yaşadıklarını anbean fotoğraflarla paylaşıyor.